De zomer is bijna voorbij en dus is het weer tijd voor een nieuwe nieuwsbrief. Hieronder de link naar de brief, veel leesplezier!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The summer is nearly finished and so it is time for a new newsletter. Below you find the link to our letter, enjoy;-)
maandag 19 augustus 2013
zaterdag 17 augustus 2013
Are we ready for unexpected events?
Yesterday we visited Spiridon's parents and they told us that in their village, there was an old lady who is 90 years old and she had asked her daughter, who was working in Russia, to come home for a visit. The lady wasn't feeling too well and so she wanted to have a last chat before she would die. The daughter came home but something unexpected happened, the daughter (about 60 years old) died while visiting her mother. Yesterday she was buried.
One of the main subjects in the news in MD and discussed by many people, is an accident of 8 young people. They had been to a bar, drinking and partying and after that all 8 went in a small car, drove nearly 200 km/hour through Chisinau, hit a tree and all of them died. Yesterday on the news, they showed how the family and friends in tears were saying goodbye: Newsclip: 8 young people buried.
Last week during the outreach, together with two girls from England, I went to help an old lady to do some cleaning in her house. When we arrived, Maria who is 76 years old, shared that she is preparing for when she dies. As she said: "people will come to my funeral and than my house need to look nice so we need to wash the windows, mob the floor, paint the entrance, etc". She showed us in one of her cupboards, all the towels and other things she prepared for when she is death (It is an orthodox tradition that you need to give certain things like towels to relatives and/ or friends as a kind of charity). Maria had everything prepared and was ready to die, she said. But was she really?
We all know that many unexpected events can happen and nobody knows how long we have to live but how much do I really help others around me to be ready?
Romans 14:8 - If we live, we live for the Lord; and if we die, we die for the Lord. So, whether we live or die, we belong to the Lord.
One of the main subjects in the news in MD and discussed by many people, is an accident of 8 young people. They had been to a bar, drinking and partying and after that all 8 went in a small car, drove nearly 200 km/hour through Chisinau, hit a tree and all of them died. Yesterday on the news, they showed how the family and friends in tears were saying goodbye: Newsclip: 8 young people buried.
Last week during the outreach, together with two girls from England, I went to help an old lady to do some cleaning in her house. When we arrived, Maria who is 76 years old, shared that she is preparing for when she dies. As she said: "people will come to my funeral and than my house need to look nice so we need to wash the windows, mob the floor, paint the entrance, etc". She showed us in one of her cupboards, all the towels and other things she prepared for when she is death (It is an orthodox tradition that you need to give certain things like towels to relatives and/ or friends as a kind of charity). Maria had everything prepared and was ready to die, she said. But was she really?
We all know that many unexpected events can happen and nobody knows how long we have to live but how much do I really help others around me to be ready?
Romans 14:8 - If we live, we live for the Lord; and if we die, we die for the Lord. So, whether we live or die, we belong to the Lord.
woensdag 14 augustus 2013
Back from our last outreach of this summer....
Last Monday we came back home from our last outreach this summer. Together with a team from England we served for 6 days in the town Ceadar Lunga. There was a variety of activities we were involved in: in the morning kids programs, in the afternoon painting in the church for the ladies on the team and for the guys helping with constructing the foundation of a new orphanage the church started to build, in the evening we delivered food parcels to poor families or elderly. As the British people would say: we had a lovely time! And although it was (and still is) quite hot in Moldova, we have been busy and helped out wherever we could. May God continue to work in the lives of the people we met, talked with and worked with!
 |
| Little Andrei came to the program with his 2 older sisters and his older brother. Not sure how much he enjoyed the kids program but for sure, he enjoyed the banana he got! Later that week we visited his family with a food parcel and we got to know his parents too. His father Vitalie had been an active believer but got disappointed in his faith and let go of Christianity. We encouraged him to be honest with God about the way he feels, to keep praying and reading his Bible and to start going to church again. At the end of the visit we prayed together for Vitalie and his family. After we had prayed, Vitalie himself prayed out loud and asked God to forgive him of letting go and asked for His help to make a new start again. It was good to see that a simple visit, was used to motivate Vitalie to think again about his personal relationship with his Heavenly Father. May God bless Vitalie and his family! |
dinsdag 6 augustus 2013
Avonturen in Lozova....
Afgelopen week, op donderdagmiddag, waren Spiridon en ik gevraagd om te komen helpen tijdens een kinderprogramma dat georganiseerd zou worden in Lozova (1 van de plaatsen waar we in het najaar aan de slag willen gaan). Enthousiast gingen we op weg en we hadden ruim 100 kinderen, veel ouders en andere dorpbewoners tijdens de duur van het programma. Het was een drukte van belang en het mooiste was natuurlijk dat iedereen Gods liefde heeft kunnen zien en ook over Hem hebben kunnen horen. Aan het eind van het programma werden alle kinderen uitgenodigd om zondagmiddag om 3 uur opnieuw te verzamelen op het voetbalveld en dan zou er weer een kinderprogramma georganiseerd worden.....
( er werd niet bijgezegd wie dit programma ging organiseren...maar je voel het al aankomen, he?)
Zondagmiddag: Spiridon en ik waren 's ochtends naar de kerk geweest in Micleuseni en aan het eind werd ons gevraagd of we 's middags naar Lozova wilden gaan want ze hadden niemand anders gevonden. Oke, vol goede moed gaan we op weg....
We komen op het voetbalveld en ja hoor, rond de 100 kinderen en een paar ouders wachten al op ons. We hebben verder geen speelmateriaal bij ons dus uit de losse pols beginnen we wat spelletjes te organiseren....we zijn misschien 15 minuten bezig en wie komt er statig op ons aanlopen? De Orthodoxe priester en zijn gevolg! Oeps! Er wordt ons gevraagd of we officieele toestemming hebben om kinderprogramma's te organiseren en wie we wel niet denken dat we zijn en hier doen! De discussie wordt steeds uitgebreider en uitgebreider....vooral meneer de priester springt van de hak op de tak en weet alles zo te draaien dat hij degene is die goed voor "zijn schapen" zorgt en hij is een afgezant van God dus gelieve niet in discussie met hem te gaan of hem tegen te spreken....
Hij belt de politie en ook de burgemeester maar die nemen beide niet op....helaas voor hem....
Na een 20 minuten praten, hebben we besloten om te gaan want ja, het plezier van de kinderen was voorbij en verder konden we toch niets bereiken. De priester roept ons na dat hij hoopt dat het de laatste keer is dat hij ons ziet...
Ik vrees van niet maar we bidden dat hij de Waarheid zal leren kennen ipv in leugens te leven en deze ook aan anderen voor te houden.
Morgen gaan we weer op stap met een team voor een paar dagen en dit keer hopen we geen aanvaringen te hebben met orthodoxe priesters maar onze grootste uitdaging (iig voor mij) is het feit dat het een russisch sprekend gedeelte is vam moldova waar we heen gaan dus dat wordt effe bikkelen....1 ding is in ieder geval duidelijk: ik zal kort van stof zijn!!!
Tot na het volgende avontuur! Poka!
( er werd niet bijgezegd wie dit programma ging organiseren...maar je voel het al aankomen, he?)
Zondagmiddag: Spiridon en ik waren 's ochtends naar de kerk geweest in Micleuseni en aan het eind werd ons gevraagd of we 's middags naar Lozova wilden gaan want ze hadden niemand anders gevonden. Oke, vol goede moed gaan we op weg....
We komen op het voetbalveld en ja hoor, rond de 100 kinderen en een paar ouders wachten al op ons. We hebben verder geen speelmateriaal bij ons dus uit de losse pols beginnen we wat spelletjes te organiseren....we zijn misschien 15 minuten bezig en wie komt er statig op ons aanlopen? De Orthodoxe priester en zijn gevolg! Oeps! Er wordt ons gevraagd of we officieele toestemming hebben om kinderprogramma's te organiseren en wie we wel niet denken dat we zijn en hier doen! De discussie wordt steeds uitgebreider en uitgebreider....vooral meneer de priester springt van de hak op de tak en weet alles zo te draaien dat hij degene is die goed voor "zijn schapen" zorgt en hij is een afgezant van God dus gelieve niet in discussie met hem te gaan of hem tegen te spreken....
Hij belt de politie en ook de burgemeester maar die nemen beide niet op....helaas voor hem....
Na een 20 minuten praten, hebben we besloten om te gaan want ja, het plezier van de kinderen was voorbij en verder konden we toch niets bereiken. De priester roept ons na dat hij hoopt dat het de laatste keer is dat hij ons ziet...
Ik vrees van niet maar we bidden dat hij de Waarheid zal leren kennen ipv in leugens te leven en deze ook aan anderen voor te houden.
Morgen gaan we weer op stap met een team voor een paar dagen en dit keer hopen we geen aanvaringen te hebben met orthodoxe priesters maar onze grootste uitdaging (iig voor mij) is het feit dat het een russisch sprekend gedeelte is vam moldova waar we heen gaan dus dat wordt effe bikkelen....1 ding is in ieder geval duidelijk: ik zal kort van stof zijn!!!
Tot na het volgende avontuur! Poka!
Abonneren op:
Posts (Atom)