Nastea en Gheorge

Soms zijn er van die momenten dat je denkt: gebeurd er ook nog iets positiefs in Moldavie? Er gebeurd zoveel rottigheid dat het soms moeilijk is om te zien en te blijven geloven in positieve veranderingen. Soms bid ik dan ook wel eens of God me 1 van de resulaten zal laten zien ter bemoediging. En deze week eindelijk weer eens een positief "einde" van een trieste situatie gezien!

Al velen jaren kennen we George en Nastea uit Micleuseni. Ze woonden samen met hun oma en moeder in een vervallen huisje. Oma zorgde voor de kleinkinderen terwijl moeder vaak dronken was en niet echt naar de kinderen omkeek. Vader had het gezin in de steek gelaten en keek ook niet om naar z'n kinderen. Nadat oma overleed, werd de situatie van George en Nastea erg schrijnend: bijna geen eten, geen schone kleding, geen verwarming in de winter, enz. Geregeld gingen we naar deze kinderen toe en probeerden we hen te helpen. We brachten vaak eten, kleding, schoolspullen, een kinderbijbel, wat speelgoed, etc. Asl we aan moeder vroegen of ze hulp nodig had, dan zei ze altijd: nee, alles is prima. In februari 2015 werden deze kinderen uit huis gehaald en naar een tehuis gebracht. Ook daar hebben we ze nog verschillende keren bezocht om te kijken hoe het met ze ging. Nadat ze enkele maanden daar hadden gewoond, zijn ze verhuisd naar een tante in een dorp een klein uurtje van Chisinau. We hoopten dat het goed met ze zou gaan en dat ze een goed thuis zouden krijgen..... Geregeld bleven we voor ze bidden en we hoopten dat het goed ging.....
Afgelopen week kwam ik George en Nastea weer tegen op een christelijk kamp! Ik maakte een klein praatje met George. Hij vertelde dat ze nog steeds bij hun tante wonen en dat het goed met ze gaat. Ze zagen er allebei goed, gezond en blij uit.

Prijs de Heer dat Hij onze gebeden voor deze kinderen heeft verhoord en ze een goed thuis heeft gegeven! Een mooie bemoediging voor ons en voor George en Nastea een kans op een beter leven!

In Micleuseni bij een tante

In het kindertehuis

Op het kamp